گلوفوسینیت آمونیوم رازی
گلوفوسینیت آمونیوم رازی، سم غیر انتخابی، تماسی با کمی اثر سیستمیک و انتقال آن در داخل برگ از سمت قائده به طرف نوک برگ می باشد. با توقف آنزیم کلوتامین سینتار باعث تجمع یون های آمونیوم در بافت های گیاه و در نتیجه توقف فتوسنتز در نهایت مرگ علف هرز می گردد.
سم گلوفوسینیت آمونیوم رازی جایگزین سم پاراکوات در باغات و مزارع قابل استفاده می باشد، و اثرات سوء زیست محیطی کمتری نسبت به سم پاراکوات دارد. برای جلوگیری از اثرات ناشی از باد بردگی این سم، از مصرف آن در مجاورت درختان جوان خودداری شود. این سم در باغات کمتر از یکسال قابل استفاده نیست.
بعد از مصرف این سم، كلروز و پژمردگي بافت‌ها و در نهايت مرگ علف‌هرز طی 1 تا 2 هفته اتفاق می افتد.
میزان و نحوه مصرف گلوفوسینیت آمونیوم رازی
این علف کش تماسی است و برای کنترل علف های هرز یکساله و غیر دائمی مصرف می شود، بنابراین این علف کش، علف های هرز چند ساله را به خوبی کنترل نمی کند. این سم در باغات میوه علیه علف های هرز پهن برگ و باریک برگ به میزان 5 تا 10 لیتر در هکتار در مرحله پس رویشی قابل مصرف است.
پادزهر این سم : فنوماربیتال سدیم و دیازپام که با مجوز پزشک قابل استفاده است.
احتیاط‌های لازم
- علف‌کش را به شاخ و برگ و تنه درختان جوان نپاشید.
- کاربرد آن روی کتان در شرایط آب و هوایی خشک و روی سیب زمینی در شرایط گرم و خشک توصیه نمی‌شود.
ملاحظات زیست محیطی
- علف کش پاراکوات کاوش برای محیط مضر می‌باشد.
- برای موجودات آبزی بسیار سمی می‌باشد و ممکن است در مدت طولانی اثرات جبران ناپذیری بر محیط‌های آبی داشته باشد. آب‌های سطحی یا نهرها نیز نباید به این علف‌کش آلوده شوند.
- برای چهارپایان و خرگوش‌ها خطرناک می‌باشد.
- حداقل تا 24 ساعت پس از سم‌پاشی، چهارپایان را از مکان دور نگه دارید.
- این علف‌کش جهت جلوگیری از آلودگی محیط باید در ظروف مطمئن، سربسته و در مکان ایمن نگهداری شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.