علفکش لوماکس پارس طراوت

علفکش لوماکس LUMAX

علفکش لوماکس انتخابی و پس رویشی مزارع ذرت و نیشکر است که قادر است طیف وسیعی از علف های هرز پهن برگ و باریک برگ را کنترل کند. علفکش لوماکس که در فرمولاسیون نوآورانه ی سوسپانسیون-امولسیون خود از ترکیب سه ماده ی مؤثره با نحوه عمل و مکانیزم جذب متفاوت تشکیل شده است، گزینه ای برتر در مدیریت تلفیقی علف های هرز به شمار می آید.

این سه ترکیب شامل:

• اس-متولاکلر به میزان 37۵ گرم در این ترکیب وجود دارد و متعلق به گروه کلرو استامیدها است که در دسته بندی HRAC در گروهK3 قرار می گیرد و از تقسیم سلولی و رشد طولی گیاهچه علف های هرز جلوگیری می کند. جذب اس-متولاکلر بیشتر از طریق جوانه های علف های هرز و بخشی نیز از طریق ریشه است.
• مزوتریون به میزان 5/37 گرم در این ترکیب وجود دارد و متعلق به گروه تریکتون ها است که در دسته بندی HRAC در گروه F2 قرار دارد. مزوتریون مختل کننده بیوسنتز کارتنوئیدها است (بازدارنده ساخت رنگدانه) که از طریق برگ، ریشه و جوانه های گیاهچه های علف های هرز جذب می شود.
• تربوتیلازین به میزان ۱۲۵ گرم در این ترکیب وجود دارد و متعلق به گروه تریازین ها است و در دسته بندی HRAC در گروه C1 قرار می گیرد. این ماده ی مؤثر بازدارنده فتوسنتز در فوتوسیستم II است و جذب آن نیز عمدتا از طریق ریشه ی گیاهچه علف های هرز صورت می گیرد.

خصوصیات مواد مؤثره ی موجود در علفکش لوماکس باعث شده است تا این ترکیب کارایی فوق العاده ای در کاربری پیش رویشی و پس از رویش نیز داشته باشد و در بسیاری از کشورهای دنیا بدین روش مورد استفاده قرار گیرد. لوماکس ترکیبی ایمن برای کشت های توصیه شده است و چنانچه با در نظر گرفتن اصول کاربری سم مصرف شود، هیچ گونه تأثیر سویی در مقادیر توصیه شده بر روی آنها ندارد.

LD50 برای موش صحرایی: > 2000 میلی گرم بر کیلوگرم
کلاس خطر: III (سمیت ضعیف)

راهنمای مصرف علفکش لوماکس

• لوماکس علف های هرز قیاق و شیرین بیان را کنترل نمی کند.
• از چرای دام در مزار ع تازه سمپاشی شده توسط لوماکس به مدت ۴۵ روز خودداری شود.
• وقوع بیوتیپ های مقاوم بعضی علف های هرز پهن برگ به تریازین ها و یا ALS در شرایط طبیعی وجود دارد. در حال حاضر هیچ گونه گزارشی از بروز مقاومت به لوماکس وجود ندارد. از آنجا که لوماکس ترکیبی از سه ماده مؤثره متفاوت با نحوه عمل متفاوت است، اگر موردی از مقاومت به تریازین یا ALS وجود داشته باشد، از آنجایی که هیچگونه مقاومتی به دو ترکیب باقیمانده (مزوتریون و اس-متولاکلر) گزارش نشده، بنابرین لوماکس بهترین گزینه و راهکار در مدیریت مقاومت می باشد. با این حال جهت ممانعت از بروز پدیده مقاومت، توصیه می شود لوماکس را در تناوب با سایر علفکش های مجاز توصیه شده مصرف کنید و از استفاده مکرر این علفکش و یا سایر علف کش ها با طریق تأثیر یکسان خودداری نمایید.
• علفکش لوماکس برای نفوذ بهتر در خاک و جذب از طریق ریشه ها نیاز دارد که در شرایط رطوبتی مطلوب خاک استفاده گردد. این شرایط باعث می شود تمامی قابلیت های این ترکیب برای جذب برگی و یا جذب از ریشه ها، پس  از سمپاشی یا آبیاری مزارع استفاده گردد.
• محدودیت در کشت بعدی یکی از مواردی است که باید در مورد بسیاری از علفکش ها در نظر داشت. لوماکس نیز با توجه به وجود مواد موثره از گروه ALS در آن، نیاز به توجه در خصوص کشت های بعدی دارد. کشت گیاهانی چون چغندرقند، یونجه، توتون، سیب زمینی و حبوبات در صورت رعایت فاصله زمانی 18 ماه بعد و کشت گیاهانی چون ذرت، سورگوم، غلات دانه ریز، ۶ ماه بعد از مصرف لوماکس مجاز خواهد بود.
• به منظور جلوگیری از هرگونه خسارت به کشت، از اختلاط علفکش لوماکس با حشره کش های فسفره آلی و کاربامات ها خودداری کنید.