کرم غوزه پنبه یا کرم میوه گوجه فرنگی

همه چیز درباره کرم غوزه پنبه یا کرم میوه گوجه فرنگی

کرم غوزه (Helicoverpa armigera)، از آفات مهم محصولات کشاورزی در سراسر جهان است که به بیش از 200 گونه گیاهی از جمله سبزی، صیفی و جالیز حمله می‌کند. این حشره پلی فاژ (چندخوار) است، که از سال 2013 به عنوان یک آفت مهاجم کشاورزی در برزیل مورد توجه قرار گرفت. در ایران در کشت‌های پنبه، فلفل، گوجه فرنگی، بادمجان و … خسارت می‌زند.

مشخصات آفت کرم غوزه پنبه

حشره کامل کرم غوزه شب پره ای به طول 20 – 12 میلیمتر و عرض آن با بال‌های باز 30 – 40 میلیمتر می‌باشد. رنگ بال‌های جلویی پروانه، زرد خاکستری یا زرد مایل به سبز یا مایل به پشت گلی است و روی هر بال یک لکه کوچک گرد به رنگ سیاه و یک لکه لوبیایی تیره دیده می‌شود. انتهای بال جلویی دارای نوارهای عرضی موجدار تیره می‌باشد.

در شرایط دمایی ایران، کرم غوزه در مرحله شفیرگی زیر سطح خاک زمستان گذرانی می‌کند. این حشره در برگ‌های نزدیک به گل یا میوه‌های کوچک گیاه میزبان تخم می‌گذارد، و معمولاً نسل اول از علف‌های هرز تغذیه می‌کند. هر ماده بین 500-2700 عدد تخم می‌گذارد. این حشره هر سال با توجه به شرایط آب و هوایی دو تا شش نسل تولید می‌کند. در شمال ایران که مهمترین منطقه پنبه‌کاری کشور است، سالانه چهار تا شش نسل وجود دارد.

علائم خسارت آفت کرم غوزه یا کرم میوه گوجه فرنگی

لاروها در ابتدا از پارانشیم برگ تغذیه و سپس به جوانه‌های گل و گل‌ها حمله می‌کنند. آن‌ها اغلب در قسمت های بالایی گیاه فعالیت، و میوه‌های در حال رشد را سوراخ می‌کنند و باعث آسیب شدید می‌شوند. میوه‌ها در تمام مراحل رشدی مورد حمله قرار می‌گیرند، فعالیت لاروها ممکن است تا قسمت اندوکارپ میوه هم ادامه پیدا کند. یک لارو می‌تواند به تعداد زیادی میوه قبل از شفیره شدن آسیب برساند. فضولات لاروها درون میوه‌ها باعث رشد قارچ‌های ثانویه می‌شود، میو‌ه‌ها گندیده و بوی تعفن می‌گیرند.

مدیریت آفت کرم غوزه پنبه

• انجام شخم عمیق بعد از برداشت محصول و یخ آب زمستانه جهت از بین بردن شفیره‌های درون خاک
• استفاده از تله‌های فرمونی جهت شکار حشرات کامل (تعداد حداقل 10-5 فرمون جنسی به همراه تله مخصوص در هر هکتار)
• استفاده از دشمنان طبیعی مانند؛ زنبورهای پارازیت تخم جنس های Trichogramma ، زنبور براکون Bracon hebetor، قارچ های بیماری زا، مانند؛Beauveria, Metarhizium,  و Nomuraea spp.
• استفاده از حشره کش های بیولوژیک مانند: باسیلوس تورجنسیس، اسپینوساد، آزادیراکتین
• استفاده از حشره ‌کش‌های گروه اسپینوسین‌ها، دی آمیدها، و تنظیم‌کننده‌های رشد، مانند؛ سموم پروکلیم فیت، تیودیکارب، ایندوکساکارب، آبامکتین، لوفنورون و …