توصیه کودی برای درختان میوه

عمومی ترین توصیه کودی برای میوه

ارائه توصیه کودی برای میوه ها، درختان غیرمثمر و گیاهان زینتی دائمی، علاوه بر تحلیل نتایج تجزیه خاک و تعیین کیفیت آب آبیاری به تجزیه برگ نیاز است. برای داشتن یک باغ پر محصول و سالم باید توصیه کودی برای میوه ها اصولی و درست برای کوددهی داشت. با رعایت چند نکته در زمان مناسب میتوان مشکلات باردهی درختان را به سادگی برطرف نمود. به طور مثال یکی از علل سال آوری در درختان میوه و ریزش زود هنگام گلها قبل از عمل تلقیح عمدتا به دلیل کمبود  بور و روی می باشد.

برای حل این مشکل، محلولپاشی برای باغهای میوه، حداقل دوبار در سال (اول پاییز-اول بهار) پیشنهاد میشود. در این مقاله سعی داریم تا نکاتی راجع به توصیه کود ماکرو برای میوه ها خدمت شما ارائه دهیم.

محلولپاشی برای تشکیل میوه

محلولپاشی برای میوه دهی (Fruit Set) با مشاهده علائم کمبود عناصر غذایی انجام میگیرد. در صورتی که علائم کمبود روی در سال گذشته بر روی درختان مشاهده شده باشد، بایستی در مرحله خواب درختان و بلافاصله پس از هرس زمستانی، یک مرحله محلولپاشی سولفات روی با غلظت یک تا دو درصد انجام گیرد. در این مرحله جذب از طریق زخم های هرس و عدسک های بافت اپیدرمی صورت می گیرد. همچنین پس از ریزش کامل گلبرگها نیز یک مرحله محلولپاشی با سولفات روی با غلظت دو در هزار توصیه میشود. در این مرحله جذب روی از طریق برگ ها و جوانه های در حال رویش صورت میگیرد.

توصیه کودی برای درختان سیب، به، گلابی بارور 10 تا 15 ساله

علائم کمبود عناصر

مصرف بیش از حد نیتروژن باعث بروز مشکلاتی مثل تاخیر در گلدهی، اختلال در جذب کلسیم، تاخیر در رسیدن و رنگ گرفتن میوه، بروز عارضه آردی شدن، لکه تلخی و لهیدگی میشود. کمبود نیتروژن نیز منجر به کاهش رشد قسمتهای هوایی، شاخه ها و ریشه های درخت میشود. همچنین برگها کوچک شده و در مراحل اولیه رشد، رنگ پریده و متمایل به زرد می شوند و چنانچه کمبود تداوم یابد، برگها می ریزند. علاوه بر این، گلها دچار ریزش شده، درصد تشکیل میوه کاهش می یابد و اندازه میوه ها کوچک می شود.

فسفر نیز نقش کلیدی در مراحل جوانه زنی گل ها، تشکیل میوه، تسریع در رسیدن آن، افزایش کیفیت میوه و نیز رشد رویشی درخت دارد. این عنصر در فرآیندهای بیوشیمیایی مثل تولید انرژی، انتقال انرژی، شرکت در ساختار پروتئین های هسته و اسیدهای نوکلئیک دخالت دارد. کمبود شدید فسفر در درختان سیب باعث ایجاد شاخه های باریک و کوچک، کاهش اندازه برگ و تغییر رنگ آنها به صورت قهوه ای تیره با رگه های قرمز و ارغوانی در فاصله بین رگبرگها می شود. در نهایت برگها به رنگ برنزه درآمده و درخشندگی و شفافیت خود را نیز از دست می دهند.

بدنبال کمبود فسفر، باز شدن جوانه ها در بهار به تاخیر می افتد، طول دوره گرده افشانی موثر کاهش یافته و کیفیت میوه ها کاهش می یابد. کمبود فسفر در نهال های جوان به دلیل حجم ریشه کمتر، بیشتر از درختان چندساله است.

کمبود پتاسیم باعث میشود حاشیه سطح زیرین برگهای مسن به رنگ ارغوانی دربیاید. درصورت تداوم کمبود، حاشیه برگها نیز به شکل نکروزه در می آیند. رشد ضعیف شاخه ها و ایجاد برگهای کوچک با رنگ روشن، از علائم دیگر کمبود پتاسیم می باشد. یکی از معیارهای تولید میوه های سیب با کیفیت مناسب این است که باید نسبت نیتروژن به کلسیم (N/Ca) کمتر از 10 و نسبت پتاسیم به کلسیم (K/Ca) کمتر از 25 باشد.

برنامه تغذیه ای برای درختان سیب، به، گلابی

مصرف متعادل پتاسیم و ریز مغذی ها به خصوص روی، تاثیر قابل توجهی در کاهش خسارات ناشی از سرمازدگی پاییزه و یخ زدگی بهاره دارد. بطور کلی در مراحلی که گیاه در اوج نیاز غذایی خود مثلا در زمان حدود 75 روز بعد از شکوفه دهی درختان میوه و و یا زمانی که در شرایط تنش قرار دارد، مصرف حدود 25 تا 50 کیلوگرم در هکتار بسته به سن درخت (100 تا 500 گرم به ازای هر درخت) کود کامل همراه آبیاری توصیه میشود.

مقادیر کودی مناسب برای یکسال درختان سیب، گلابی و به شامل مصرف خاکی اوره، سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم به میزان 300 تا 500 کیلوگرم در هکتار، مصرف خاکی بیوفسفات گرانوله به میزان 300 کیلوگرم و مصرف خاکی کلرور پتاسیم به میزان 350 کیلوگرم می باشد.

همچنین مصرف خاکی کود سولفات آهن به میزان 200 کیلوگرم، اسیدبوریک 50 کیلوگرم (بصورت تقسیط)، سولفات روی 100 کیلوگرم، سولفات منگنز 100 کیلوگرم و  گوگرد 300 تا 400 کیلوگرم در هکتار توصیه میشود. برای محلولپاشی کلرور کلسیم نیز غلظت 5 لیتر در هزار لیتر آب و حداقل در هشت نوبت در طول تابستان ذکر میشود. در رابطه با کود دامی پوسیده نیز میزان 25 کیلوگرم به ازاء هر درخت در هر سال میتوان استفاده نمود. در باغهای جوان (غیربارده)، مقادیر مورد نیاز نصف ارقام ذکر شده میباشد.

محلولپاشی برای افزایش درصدجوانه های گل و میوه دهی (Fruit set)  با استفاده از سولفات روی و اسید بوریک در دو مرحله انجام میشود: مرحله اول، پس از برداشت میوه ها و زمانیکه برگ درختان هنوز سبز میباشد. مرحله دوم پس از اینکه درختان از خواب زمستانه بیدار شده و در واقع تورم جوانه و باز شدن اولین برگها در ابتدای فصل بهار است. کود فروت ست مایع نوتری تک برای گرده افشانی موثر و تلقیح بهتر در درختان میوه در زمان تورم جوانه‌ها یا اواخر دوره خواب در درختان میوه طراحی شده است. میزان مصرف این کود 2 تا 3 لیتر در هزار لیتر آب توصیه میشود.

توصیه کودی برای درختان هلو، شلیل، شفتالو، گیلاس، زردآلو، آلبالو

برای این درختان نیز مصرف خاکی اوره یا نیترات آمونیوم و کلرور پتاسیم به میزان 300 کیلوگرم در هکتار و مصرف خاکی فسفات گرانوله به میزان 350 کیلوگرم در هکتار بایستی مصرف شود. برای مصرف خاکی سولفات آهن به میزان 250 کیلوگرم، سولفات روی 50 کیلوگرم، سولفات مس و اسید بوریک 20 کیلوگرم در هکتار و همچنین کود دامی به میزان 5 تا 10 کیلوگرم به ازاء هر درخت توصیه میشود. تمام کودهای شیمیایی می بایستی با کود دامی مخلوط شده و در فاصله یک متری از تنه و به عمق نیم متر جایگذاری شود.

برای افزایش عمر انبارداری میوه های هلو، گیلاس، شلیل و زردآلو، بایستی بعد از رسیدن به مرحله فندقی شدن میوه (حدود 21 روز پس از تشکیل میوه)، چندین مرتبه اقدام به محلولپاشی کلرور کلسیم با غلظت 5 در هزار نمود. علاوه بر این، محلولپاشی برای انگیزش جوانه های گل و نیز تشکیل میوه (Fruit set) با ترکیبات اوره، سولفات روی و اسید بوریک در مرحله پس از برداشت محصول و در پاییز هر یک با غلظت 5 لیتر در هزار لیتر آب توصیه میشود. ضمنا بایستی در نظر داشت در شرایطی که گیاه تحت تنش قرار دارد و یا در اوج نیاز غذایی خود باشد، مصرف حدود 25 تا 50 کیلوگرم در هکتار کودکامل همراه آبیاری توصیه میشود.

توصیه کودی بادام آبی

برای بادام آبی میزان مصرف نیترات آمونیوم، 400 کیلوگرم در هکتار در دو تقسیط 15 و 45 روز بعد از دوره گلدهی و سولفات پتاسیم 400 کیلوگرم در هکتار می باشد. همچنین میزان توصیه شده برای اسید بوریک 20 کیلوگرم در هکتار، سولفات مس 20 کیلوگرم در هکتار، سولفات روی 50 کیلوگرم در هکتار، سولفات منیزیم 100 کیلوگرم در هکتار، سولفات منگنز 50 کیلوگرم در هکتار، گوگرد پودری 250 کیلوگرم در هکتار، و بیوفسفات گرانوله 250 کیلوگرم در هکتار می باشد.

توصیه کودی بادام دیم

تحقیقات نشان می دهد در بادام دیم نیز میزان مصرف نیترات آمونیوم، 80 کیلوگرم در هکتار، کود ماکرو، 60 کیلوگرم در هکتار و کود کامل میکرو، 60 کیلوگرم در هکتار (5 کیلوگرم به صورت محلولپاشی) می باشد.  پژوهش های اخیر نشان می دهد که یک هکتار باغ بادام با عملکرد بالا، حدود 110 کیلوگرم نیتروژن را از خاک خارج می کند. برای جایگزینی این میزان نیتروژن به 225 تا 280 کیلوگرم نیتروژن خالص نیاز است.

در مطالعه دیگری که توسط دانشگاه کالیفرنیا بر روی بادام انجام شد، اعلام گردید که کاربرد مقادیر متفاوت کود نیتروژنی در پاییز باعث افزایش عملکرد و تعداد میوه در درختان بادام در سال آینده میشود، بطوریکه تعداد گلها 30 درصد افزایش خواهد یافت. نیتروژن از جمله عناصری است که در مراحل اولیه رشد میوه بادام نقش بسزایی دارد زیرا حجم پوسته بادام در دو ماه اول رشد به حداکثر مقدار خود میرسد.

مقدار مصرف نیتروژن برای هر درخت بالغ 10 ساله نیم کیلوگرم نیتروژن خالص می باشد که ضروری است مصرف آن با تقسیط در سه نوبت باشد. نوبت اول 25 درصد کل نیتروژن (15 تا 20 روز قبل از گلدهی)، در نوبت دوم 50 درصد کل نیتروژن هنگام فندقه شدن میوه (سه هفته بعد از ریزش گلبرگ ها) و در نوبت سوم بقیه کود نیتروژنی (20 روز قبل از برداشت) بایستی مصرف شود.

این مقاله به زودی تکمیل میشود.